Bewoners van Leenderhof met gevorderde dementie kunnen sinds kort de afdeling waar ze wonen op gezette tijden zelfstandig verlaten.
Lange tijd was het in de zorg gebruikelijk om ouderen met gevorderde dementie op een gesloten afdeling te huisvesten. Dat zou hen rust brengen en risicovolle situaties voorkomen. Valkenhof opent nu geleidelijk de deuren van deze gesloten afdelingen.
Geen patiënt meer maar bewoner
Locatie Leenderhof is als eerste aan de beurt. De afdelingsdeuren gaan er, sinds het najaar, elke paar weken een uurtje langer open. Bart Mulder, locatiemanager van Leenderhof: “Oud zijn is geen ziekte, het is een levensfase. Ouderdomsaandoeningen zoals dementie zijn hierbij onvermijdelijk. Wie hierdoor is aangewezen op een verpleeghuis is geen patiënt, maar een bewoner die gebruik maakt van zorg. En als bewoner moet je, net als ieder ander, je huis in en uit mogen wanneer jij dat wilt.”
Meer vrijheid doet goed
Ook de Wet Zorg en Dwang stelt dat gesloten afdelingen indruisen tegen de zelfbeschikking waar elk mens recht op heeft. Alleen als het vanwege veiligheidsredenen echt niet anders kan, mag een zorgorganisatie de vrijheid van een individu beperken, en dan zo minimaal mogelijk. Onderzoek toont aan dat bewegingsvrijheid gezonde mentale prikkels en fysieke beweging biedt. Mulder: “We zien hier dagelijks voorbeelden van. Zo woont hier iemand die zwijgzaam was wegens spraakproblemen, en nu praatjes aanknoopt in de hal. Twee dames die veel op de afdeling verbleven, nodigen elkaar nu regelmatig uit voor een kopje thee in het restaurant. En laatst sloot een bewoner spontaan aan bij een workshop line dance!”
Bredere filosofie
Het openen van de gesloten afdelingen past binnen een bredere filosofie binnen Valkenhof: laat angst niet leidend zijn. Mulder legt uit: “Ieder mens loopt het risico dat er iets kan gebeuren. Dat weerhoudt jou en mij er niet van om het leven te leven. Maar wanneer iemand op leeftijd is, vinden we risico's opeens minder acceptabel. Zeker als ouderen ook nog dementie hebben, zijn we geneigd om ze dingen te ontzeggen die ze altijd deden. Maar zelf wil je op je oude dag toch ook nog steeds mogen zijn wie je bent?”
Passende oplossingen
Bang dat de bewoners door het dorp gaan dwalen, is Mulder niet. “Als bewoners al de afdeling verlaten, dan wandelen de meesten naar het grand café of de Ontmoetingsruimte op de begane grond. Merken dat we iemand herhaaldelijk naar buiten wil? Dan kijken we of diegene in staat is zelf dat blokje om te maken. En zo niet, dan onderzoeken we waar die drang vandaan komt en bedenken we een passende oplossing om in die behoefte tegemoet te komen. Techniek kan bijvoorbeeld uitkomst bieden. Bovendien kijken we in Leende naar elkaar om. Dat zie je ook weerspiegeld in Leenderhof. Van de kapster in de hal tot bezoekers die voor een activiteit komen, iedereen heeft oog voor de bewoners.”
